Μπάιντεν: Όταν οι Φίλοι Είναι Πιο Επικίνδυνοι από τους Εχθρούς
Το άρθρο συγκρίνει τον Τζο Μπάιντεν με τους Ρίτσαρντ Νίξον και Λίντον Τζόνσον, εξετάζοντας πώς οι σχέσεις με στενούς συνεργάτες μπορεί να γίνουν πιο επικίνδυνες από τις αντιπαραθέσεις με εχθρούς, επηρεάζοντας την πολιτική τους διαδρομή και τις αποφάσεις τους
“`HTML
Ένα αξίωμα στην 250ετή ιστορία της αμερικανικής πολιτικής είναι ότι οι πρόεδροι των ΗΠΑ σπάνια εγκαταλείπουν οικειοθελώς τα καθήκοντά τους ή την προσπάθεια επανεκλογής.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που αυτό έχει συμβεί, η αιτία δεν ήταν η αντιπολίτευση, αλλά οι αντιδράσεις εντός του ίδιου του κόμματος του προέδρου.
Φώτο Αρχείου (AP Photo/Susan Walsh)Ο ρόλος των εσωκομματικών αντιδράσεων
Αυτό το καλοκαίρι, ο Τζο Μπάιντεν βρέθηκε αντιμέτωπος με μια παρόμοια κατάσταση. Μετά από μια απογοητευτική εμφάνιση στην τηλεμαχία με τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπάιντεν επιχείρησε να ανατρέψει το κλίμα με συνεντεύξεις, ομιλίες και προσωπικές εκκλήσεις προς βουλευτές και γερουσιαστές του κόμματος.
Η συνεχής προσπάθεια και το τελικό πλήγμα
Η προσπάθειά του να πείσει τους σκεπτικιστές του κόμματός του να επανέλθουν στο πλευρό του ήταν εμφανής. Ωστόσο, η απομόνωση στο εξοχικό του στο Ντέλαγουερ λόγω Covid αποτέλεσε το τελειωτικό πλήγμα, οδηγώντας τον στην απόφαση ότι ήταν πλέον αδύνατο να συνεχίσει.
“““HTML
Ένα μακροχρόνιο αξίωμα στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ είναι ότι οι πρόεδροι σπάνια παραιτούνται ή αποσύρονται από την κούρσα για επανεκλογή οικειοθελώς.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτό συνέβη, δεν ήταν η αντιπολίτευση που τους πίεσε να το πράξουν, αλλά οι εσωκομματικές αντιδράσεις.
Φώτο Αρχείου (AP Photo/Susan Walsh)Φέτος το καλοκαίρι, ο Τζο Μπάιντεν βρέθηκε εν μέσω παρόμοιων καταστάσεων. Παρά τις απογοητευτικές εμφανίσεις στις τηλεμαχίες με τον Ρεπουμπλικάνο Ντόναλντ Τραμπ και τις συνεχείς του προσπάθειες μέσω συνεντεύξεων και ομιλιών, δεν κατάφερε να πείσει τους σκεπτικιστές του κόμματός του να τον υποστηρίξουν ξανά.
Η Εσωκομματική Πίεση
Παρά τις συνεχείς του προσπάθειες, οι αντιδράσεις εντός του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν δυνατές και ξεκάθαρες. Το τελευταίο πλήγμα ήρθε όταν λόγω Covid, ο Μπάιντεν, απομονωμένος στο εξοχικό του στο Ντέλαγουερ, αντιλήφθηκε ότι η πολιτική του βάση είχε πλέον εξαντληθεί.
Ιστορικές Παρόμοιες Περιπτώσεις
Στις 8 Αυγούστου 1974, ο Ρίτσαρντ Νίξον, στην κορύφωση του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ, απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα στο έθνος δηλώνοντας ότι «δεν έχω παραιτηθεί ποτέ», πριν ανακοινώσει την παραίτησή του. Η αιτία: η έλλειψη επαρκούς πολιτικής στήριξης στο Κογκρέσο.
Ο Νίξον αναγκάστηκε να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα όταν ο ισχυρός Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Μπάρι Γκόλντγουοτερ τον επισκέφτηκε στο Λευκό Οίκο μαζί με άλλους ηγετικούς Ρεπουμπλικάνους, θέτοντάς τον προ των ευθυνών του.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος Richard Nixon που κατέρρευσε μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ (AP Photo/Jim Palmer)Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν υπήρξε κάποια αντίστοιχα δραματική στιγμή για τον Μπάιντεν, όπου τα ηγετικά στελέχη των Δημοκρατικών κατέληξαν αμετάκλητα στο συμπέρασμα ότι ο πρόεδρος δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Ο νεαρός τότε γερουσιαστής Μπάιντεν, πριν από πενήντα χρόνια, παρακολούθησε από κοντά αυτές τις ιστορικές εξελίξεις, γεγονός που ίσως τώρα τον επηρεάζει στην λήψη των αποφάσεών του.
“““HTML
Ένα μακροχρόνιο αξίωμα στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ είναι ότι οι πρόεδροι σπάνια παραιτούνται ή αποσύρονται οικειοθελώς από την κούρσα επανεκλογής.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτό συνέβη, οι αιτίες βρέθηκαν εντός του ίδιου του κόμματος του προέδρου, και όχι στην πίεση της αντιπολίτευσης. Οι εσωκομματικές αντιδράσεις είναι εκείνες που οδηγούν σε τέτοιες αποφάσεις.
Φώτο Αρχείου (AP Photo/Susan Walsh)Η Πίεση στον Τζο Μπάιντεν
Το φετινό καλοκαίρι, ο Τζο Μπάιντεν αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση. Παρά τις απογοητευτικές εμφανίσεις στις τηλεμαχίες με τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ και τις συνεχείς του προσπάθειες μέσω συνεντεύξεων και ομιλιών, η υποστήριξη από το κόμμα του δεν ήταν αρκετή για να επαναφέρει το θετικό κλίμα.
Η διαρκής πίεση, ειδικά μετά την απομόνωσή του λόγω Covid, κατέστησε σαφές ότι η πολιτική του βάση είχε πλέον εξαντληθεί.
Ιστορικές Παράλληλοι
Στις 8 Αυγούστου 1974, ο Ρίτσαρντ Νίξον, στην κορύφωση του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ, απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα τονίζοντας ότι «δεν έχω παραιτηθεί ποτέ», πριν ανακοινώσει την παραίτησή του. Η αιτία: η έλλειψη επαρκούς πολιτικής στήριξης στο Κογκρέσο. Ο Νίξον αναγκάστηκε να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα όταν ο ισχυρός Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Μπάρι Γκόλντγουοτερ τον επισκέφθηκε στο Λευκό Οίκο μαζί με άλλους ηγετικούς Ρεπουμπλικάνους, θέτοντας τον προ των ευθυνών του.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος Richard Nixon που κατέρρευσε μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ (AP Photo/Jim Palmer)Η Περίπτωση του Λίντον Τζόνσον
Ανάλογη περίπτωση ήταν αυτή του 36ου προέδρου των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, ο οποίος στις 31 Μαρτίου 1968 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την κούρσα για την επανεκλογή. Η απόφαση αυτή αιφνιδίασε τους πολιτικούς αναλυτές της εποχής. Σε μια περίοδο έντονων αντιδράσεων για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο Τζόνσον έπρεπε να αντιμετωπίσει στις εσωκομματικές εκλογές δύο αντιπολεμικούς συνυποψηφίους, τους γερουσιαστές Γιουτζίν Μακάρθι και Ρόμπερτ Κένεντι, ο οποίος δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της προκριματικής εκλογής στην Καλιφόρνια.
Φώτο Αρχείου – Λίντον Τζόνσον, πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ (AP Photo)Η Δυσαρέσκεια Εντός του Δημοκρατικού Κόμματος
Οι δημόσιες πιέσεις κατά του Μπάιντεν προέρχονταν τόσο από επιφανή όσο και από λιγότερο γνωστά στελέχη των Δημοκρατικών. Κορυφαία στελέχη όπως η Νάνσι Πελόζι, ο Τσαρλς Σούμερ και ο Χακίμ Τζέφρις εξέφραζαν ανοιχτά τις ανησυχίες τους για την ικανότητα του Μπάιντεν να νικήσει τον Τραμπ στις επόμενες εκλογές.
Σε αντίθεση όμως με τον Νίξον, ο Μπάιντεν δεν φεύγει ντροπιασμένος. Οι περισσότεροι Δημοκρατικοί είναι πρόθυμοι να υμνήσουν το έργο του, τώρα που έκανε την επιλογή να αποσυρθεί.
“““HTML
Ένα μακροχρόνιο αξίωμα στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ είναι ότι οι πρόεδροι σπάνια παραιτούνται ή αποσύρονται από την κούρσα επανεκλογής οικειοθελώς.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτό συνέβη, οι αιτίες δεν ήταν οι πιέσεις της αντιπολίτευσης, αλλά οι αντιδράσεις εντός του δικού τους κόμματος.
Φώτο Αρχείου (AP Photo/Susan Walsh)Η Πορεία του Τζο Μπάιντεν προς την Παραίτηση
Το καλοκαίρι αυτό, ο Τζο Μπάιντεν βρέθηκε αντιμέτωπος με έντονη εσωτερική πίεση. Παρά τις απογοητευτικές εμφανίσεις στις τηλεμαχίες με τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ και τις επίμονες προσπάθειες να αναστρέψει το κλίμα προς όφελός του, η στήριξη από το κόμμα του ήταν περιορισμένη.
Η Εσωκομματική Πίεση και ο Covid
Οι αντιδράσεις από τα κορυφαία στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν συνεχείς. Όταν ο Μπάιντεν απομονώθηκε στο εξοχικό του στο Ντέλαγουερ λόγω Covid, έγινε αντιληπτό ότι η πολιτική του υποστήριξη είχε εξαντληθεί.
Παράλληλες Ιστορικές Περιπτώσεις
Στις 8 Αυγούστου 1974, ο Ρίτσαρντ Νίξον, εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα, δηλώνοντας ότι «δεν έχω παραιτηθεί ποτέ», πριν ανακοινώσει την παραίτησή του λόγω έλλειψης πολιτικής στήριξης στο Κογκρέσο. Ο ισχυρός Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Μπάρι Γκόλντγουοτερ, μαζί με άλλους ηγετικούς Ρεπουμπλικάνους, τον ώθησαν στην απόφαση αυτή.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος Richard Nixon που κατέρρευσε μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ (AP Photo/Jim Palmer)Η Περίπτωση του Λίντον Τζόνσον
Ανάλογη ήταν και η περίπτωση του 36ου προέδρου των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, ο οποίος στις 31 Μαρτίου 1968 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την κούρσα για την επανεκλογή. Η απόφαση αυτή αιφνιδίασε τους πολιτικούς αναλυτές της εποχής. Σε μια περίοδο έντονων αντιδράσεων για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο Τζόνσον έπρεπε να αντιμετωπίσει αντιπολεμικούς συνυποψηφίους, όπως οι γερουσιαστές Γιουτζίν Μακάρθι και Ρόμπερτ Κένεντι, που δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της προκριματικής εκλογής στην Καλιφόρνια.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Lyndon Johnson αναγγέλλει ότι δεν θα επιδιώξει την επανεκλογή του το 1968. (AP Photo, File)Η Δυσαρέσκεια Εντός του Δημοκρατικού Κόμματος
Οι δημόσιες πιέσεις κατά του Μπάιντεν προέρχονταν τόσο από επιφανή όσο και από λιγότερο γνωστά στελέχη των Δημοκρατικών. Κορυφαία στελέχη όπως η Νάνσι Πελόζι, ο Τσαρλς Σούμερ και ο Χακίμ Τζέφρις εξέφραζαν ανοιχτά τις ανησυχίες τους για την ικανότητα του Μπάιντεν να νικήσει τον Τραμπ στις επόμενες εκλογές.
Σαν τον Τζόνσον, ο Μπάιντεν έβλεπε την κομματική υποστήριξη προς το πρόσωπό του να καταρρέει. Τελικό συμπέρασμα ήταν ότι, ακόμη και αν κέρδιζε το χρίσμα των Δημοκρατικών, θα ήταν αδύνατο να παρουσιαστεί στους ψηφοφόρους ως ένας αντιδημοφιλής πολιτικός, σε ένα κόμμα με το ηθικό στα τάρταρα.
Οικογενειακές Δυσαρέσκειες και Παράδοση
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Μπάιντεν και η οικογένειά του έχουν δυσαρεστηθεί ιδιαίτερα από την έλλειψη επαρκούς στήριξης από τα ηγετικά στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, όπως ο πρώην Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Αν και ο Μπάιντεν δεν είχε δεσμευτεί για μόνο μία θητεία, πολλοί από τους συμβούλους του το υπέθεσαν. Ο ίδιος είχε δηλώσει το 2020 ότι «θεωρώ τον εαυτό μου ως γέφυρα, όχι ως οτιδήποτε άλλο».
Ωστόσο, δεν είναι πολλοί οι πρόεδροι που παραιτούνται εύκολα από την εξουσία. Ο τελευταίος που το έκανε, ακολουθώντας τη δέσμευσή του για μία μόνο θητεία, ήταν ο Τζέιμς Πολκ, ο οποίος εξελέγη το 1844 και δεν επεδίωξε να επανεκλεγεί το 1848.
“““HTML
Ένας βασικός κανόνας στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ είναι ότι οι πρόεδροι σπάνια παραιτούνται ή αποσύρονται οικειοθελώς από την υποψηφιότητά τους για επανεκλογή.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτό συνέβη, δεν ήταν οι πιέσεις της αντιπολίτευσης που τους ώθησαν σε αυτή την απόφαση, αλλά οι αντιδράσεις εντός του ίδιου του κόμματός τους.
Φώτο Αρχείου (AP Photo/Susan Walsh)Η Παραίτηση του Τζο Μπάιντεν
Το φετινό καλοκαίρι, ο Τζο Μπάιντεν βρέθηκε αντιμέτωπος με έντονες εσωκομματικές πιέσεις. Παρά τις αδύναμες εμφανίσεις στις τηλεμαχίες με τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ και τις συνεχιζόμενες προσπάθειές του μέσω συνεντεύξεων και ομιλιών, η στήριξη από το κόμμα του ήταν περιορισμένη.
Ο Ρόλος του Covid
Οι αντιδράσεις από τα κορυφαία στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν συνεχείς. Όταν ο Μπάιντεν απομονώθηκε στο εξοχικό του στο Ντέλαγουερ λόγω Covid, έγινε σαφές ότι η πολιτική του υποστήριξη είχε εξαντληθεί.
Παράλληλοι στην Ιστορία
Στις 8 Αυγούστου 1974, ο Ρίτσαρντ Νίξον, εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα, δηλώνοντας ότι «δεν έχω παραιτηθεί ποτέ», πριν ανακοινώσει την παραίτησή του λόγω έλλειψης πολιτικής στήριξης στο Κογκρέσο. Ο ισχυρός Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Μπάρι Γκόλντγουοτερ, μαζί με άλλους ηγετικούς Ρεπουμπλικάνους, τον ώθησαν στην απόφαση αυτή.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος Richard Nixon που κατέρρευσε μετά τις αποκαλύψεις του σκανδάλου Γουοτεργκέιτ (AP Photo/Jim Palmer)Η Αντίδραση του Λίντον Τζόνσον
Παρόμοια ήταν και η περίπτωση του 36ου προέδρου των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, ο οποίος στις 31 Μαρτίου 1968 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την κούρσα για την επανεκλογή. Η απόφαση αυτή αιφνιδίασε τους πολιτικούς αναλυτές της εποχής. Σε μια περίοδο έντονων αντιδράσεων για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο Τζόνσον έπρεπε να αντιμετωπίσει δύο αντιπολεμικούς συνυποψηφίους, τους γερουσιαστές Γιουτζίν Μακάρθι και Ρόμπερτ Κένεντι, ο οποίος δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της προκριματικής εκλογής στην Καλιφόρνια.
Φώτο Αρχείου – Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Lyndon Johnson αναγγέλλει ότι δεν θα επιδιώξει την επανεκλογή του το 1968. (AP Photo, File)Δυσαρέσκεια Εντός του Δημοκρατικού Κόμματος
Οι δημόσιες πιέσεις κατά του Μπάιντεν προέρχονταν από κορυφαία αλλά και λιγότερο γνωστά στελέχη των Δημοκρατικών. Επιφανή πρόσωπα όπως η Νάνσι Πελόζι, ο Τσαρλς Σούμερ και ο Χακίμ Τζέφρις εξέφραζαν ανοιχτά τις ανησυχίες τους για την ικανότητα του Μπάιντεν να επικρατήσει στις επόμενες εκλογές απέναντι στον Τραμπ.
Οικογενειακές Δυσαρέσκειες
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Μπάιντεν και η οικογένειά του έχουν δυσαρεστηθεί ιδιαίτερα από την έλλειψη επαρκούς στήριξης από ηγετικά στελέχη του κόμματος των Δημοκρατικών, όπως ο πρώην Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Αν και ο Μπάιντεν δεν είχε δεσμευτεί να υπηρετήσει μόνο μία θητεία, πολλοί από τους συμβούλους του το είχαν υποθέσει. Ο ίδιος είχε δηλώσει το 2020 ότι «θεωρώ τον εαυτό μου ως γέφυρα, όχι ως οτιδήποτε άλλο».
Ωστόσο, δεν είναι πολλοί οι πρόεδροι που παραιτούνται εύκολα από την εξουσία. Ο τελευταίος που το έκανε, ακολουθώντας τη δέσμευσή του να υπηρετήσει μόνο μία θητεία, ήταν ο Τζέιμς Πολκ, ο οποίος εξελέγη το 1844 και δεν επεδίωξε να επανεκλεγεί το 1848.
Φωτογραφίες και αναφορές βασίζονται σε άρθρο του ERT News
“`
